Zdrowie, medycyna

Przeczytaj całość - Przeczytaj całość - Przejdź tutaj - Dowiedz się więcej tutaj - Zobacz pełną wersję - Zobacz pełną wersję - Dowiedz się więcej tutaj - Dowiedz się więcej tutaj - Więcej tutaj - Odkryj więcej
Preparaty bezpośrednie – wykrywanie infwazji 23 lutego 2014, Doktor No comments Wykrywanie. W preparatach bezpośrednich z płynu mózgowo-rdzeniowego lub moczu można wykryć mikrospory, które ujawnia się także metodą Schiffa w prepa-ratach trwałych, jako PAS-dodatnie ziarnistości (immersja olejowa). Wykonując ru-tynową metodę srebrzenia preparatów utrwalonych, uwidacznia się otoczki mikro- spor. Nierzadko rozpoznaje się mikrosporydia w różnych tkankach po barwieniu preparatów histopatologicznych hematoksyliną i eozyną. W materiale pobranym w czasie biopsji, w rozmazach wysuszonych na powietrzu lub utrwalonych alkoho- lem metylowym i barwionych sposobem Giemsy, możliwe jest wykrywanie mikro- sporydiów w postaci czerwono-fioletowych ziarnistości wewnątrzkomórkowych (immersja olejowa). Trzeba dodać, że niektóre mikrosporydia wykrywa się w mięśniach kończyn, jelit, a nawet w mięśniu sercowym. Ostatnio wprowadza się testy immunologiczne, poszukując w materiałach biologicznych lub tkankach pacjentów swoistych antygenów za pomocą surowic poliklonalnych lub monoklonalnych. Zwalczanie. Nie opracowano. Balantidium coli (Malmsten, 1857) Stein, 1862 – Balantidium okrężnicy Proces chorobowy 4 lutego 2014, Doktor No comments Proces chorobowy zaczyna się przekrwieniem i obrzękiem płuc. Pęcherzyki płucne zostają wypełnione początkowo płynem surowiczym, w którym stopniowo wzrasta ilość włóknilca. Z chwilą gdy włóknik całkowicie wypełni pęcherzyki płucne, płuco staje się twarde, kruche, o szaroczerwonej powierzchni przekroju. Okres ten nazywamy „zwątrobieniem”, gdyż zarówno konsystencja, jak i zabarwienie płuca przypomina wątrobę. Płat płucny w okresie zwątrobienia jest bezpowietrzny i nie- dolcrwiony, występuje wówczas silna duszność i niekiedy sinica. W dalszym przebiegu zapalenia do wysięku włóknikowego dołącza się coraz większa liczba leukocytów. Dzięki działaniu fermentów proteolitycznych, wydzielanych przez leukocyty, włóknik ulega stopniowemu rozpuszczeniu. W tym okresie chory odpluwa duże ilości gęstej plwociny, zawierającej resztki wysięku, a płuco powoli wraca do stanu prawidłowego. W niektórych wypadkach, zwłaszcza u osób wyniszczonych, włóknik nie ulega rozpuszczeniu, lecz organizacji. Proces ten prowadzi do nieodwracalnego zwłóknienia (tzw. zmięsowacenia) płuca, co na zawsze upośledza jego czynność. Niekiedy zejściem zapalenia płatowego płuc może być ropień płuc. Proces chorobowy 4 października 2014, Doktor No comments Proces chorobowy przebiega w dwóch etapach. Okres I, zapalny błony maziowej cechuje się obrzękiem zapalnym, naciekiem komórek limfatycznych i wysiękiem stawowym. Ziarnina gośćcowa wrasta w tkankę kostną w miejscach przyczepu torebki, a także stopniowo przechodzi na chrząstkę i tkankę kostną podchrzęstną. Zniekształcenia utrudniają lub uniemożliwiają poślizg powierzchni stawowych. Odruch bólowy wychodzący z zapalnie zmienionej błony maziowej i torebki oraz z obnażonej podchrzęstnej, unerwionej warstwy kostnej wywołuje przykurcz mięśni zginaczy, a osłabienie i zanik prostowników. Bolesność stawu, nasilająca się przy próbie ruchów, sprawia, że chorzy trzymają kończyny ustawione w pozycji niebo- lesnej, najczęściej w zgięciu, a to sprzyja wytworzeniu się przykurczu torebkowego w patologicznym ustawieniu. W tym okresie dochodzi również do nadwichnięć i zwichnięć stawów i do odchyleń osi (koślawość, szpotawość). W okresie II, zanikowym, procesy zapalne stopniowo zmniejszają się, lecz po-przednio wytworzone zniekształcenia nasilają i utrwalają się i kończą się zesztywnie-niem kostnym lub włóknistym. Okres I, zapalno-przerostowy,odpowiada okresowi a) zmian wczesnych i b) umiar-kowanych Steinbrockera, zaś okres II, zanikowy, okresowi c) ciężkiemu i d) końco-wemu. Podział na wyżej wymienione dwa okresy ma znaczenie praktyczne dla pla-nowania leczenia zachowawczego i operacyjnego. G.p.p. może wystąpić w każdym wieku, lecz najczęściej pojawia się po 40 roku życia. Zaczyna się od obrzęków i bólów stawów rąk i stóp, zwykle symetrycznie, rzadziej jednostronnie. Przebieg może być przewlekle postępujący, aż do zupełnego kalectwa, albo okresowo mogą występować zaostrzenia i remisje, stale pogarszając możliwości ruchowe chorego.